Upcycled t-shirt dress

Ik ben altijd in voor leuke recycle-ideeën, en dit is een heel leuk idee: De upcycled t-shirt dress. Je kunt hem natuurlijk maken van een nieuw shirt en nieuwe lapjes, maar met een oud shirt en lapjes uit oude kleding, kan het natuurlijk ook.

Ik heb gekozen voor een middenweg: een nieuw shirt (uit de outlet, dan dan weer wel), en lapjes uit oude kleding.

Het is een vrij eenvoudig projectje: je hoeft eigenlijk alleen maar rechttoe rechtaan te naaien, en het resultaat is een leuk jurkje (wel jammer dat ik nou net de kleuren had gekozen die mijn dochter niet bleken te staan, maar ach).

Het lieveheerstbeestjesstofje komt van een hemdje. De bandjes van het hemdje heb ik gebruikt voor de hartjes.

Dit projectje gaat zeker nog eens in de herhaling, dan met kleurtjes die beter bij ons passen!

Spannend...

Ze staat bovenaan de trap. Beneden hoort ze de stemmen van haar papa, opa en oma. Opa en oma zijn net door de achterdeur binnen gekomen. Ze komen vandaag een taartje eten want papa viert zijn verjaardag.

'Mama, wil je mij optillen, het is spannend.' Dat vraagt ze nu...

En dan?
'Kom op meid, je kunt zelf best traplopen'. 'Het zijn opa en oma maar joh, die ken je best en heb je laatst nog gezien'. 'Stel je niet aan, niets spannends aan'. Wat is jouw reactie?

Trots
Ik was eigenlijk alleen maar trots op de vraag die mijn 2 en half-jarige peuter aan me stelde. Ik ben blij dat ze dit gevoel begrijpt en kan verwoorden, dat ze er een oplossing voor kon bedenken.
Dus pakte ik haar op en tilde haar naar beneden. In de woonkamer bleef ze nog even heel dicht bij mij, maar binnen de kortste keren wond ze opa en oma om haar peutervingertjes met haar geklets en geteut.

Mijn kleine grote meisje, ze kan prima zelf de trap op en af. Dat hoeft ze niet meer te leren. Wat ze nog wel aan het leren is, is het herkennen en verwoorden van haar gevoelens. En ze leert dat wij die gevoelens erkennen en er wat mee doen. Want zeg nou zelf, als je tegen je partner zegt dat je ergens tegenop ziet, dan verwacht je toch meer dan een 'oh, nou ga nou maar gewoon'. Je verwacht medeleven als je je gevoelens toont, niet dat er overheen gewalst wordt, en ik wil mijn kinderen dat ook leren.

Eng
Inmiddels vind mijn dochter het eng om te staan boven op de commode. En dan betrap ik mezelf erop dat ik haar probeer te forceren het toch te doen. Hé, daar heb je die wals weer. Oeps. Mijn dochter heeft zelf al allerlei creatieve oplossingen bedacht om toch helemaal aangekleed te worden zonder te hoeven staan op de commode. Dus lekker onhandig worstelen we samen door het aankleedritueel, zodat zij niet hoeft te staan op de commode. Want dat is 'ang'.
En staat ze 5 minuten later zonder blikken of blozen in de vensterbank. Ik ben trots op mijn peuter die dapper genoeg is om in de vensterbank te staan en om haar gevoelens te verwoorden. Ik hoop dat ze dat laatste over 10 jaar nog steeds zo vrij doet!

Recykleren?

Recykleren, toen ik dat woord voor het eerst las, vroeg ik me af of dat nou een ouderwetse of misschien Vlaamse spelling was van recyclen. Nou, niet dus, het verwijst naar het hergebruiken van kleren.

Goed idee, dacht ik, dus aan de slag. Ik heb mijn kast uitgespit op kleren die niet passen, maar nog wel mooi zijn. Die heb ik eerst maar eens in mijn hobbykast opgeborgen en ondertussen neus ik er af en toe even in, in de hoop op een goed recykleer-idee te komen.

Erg hard gaat het nog niet, want tijd om te naaien is hier schaars, maar de nodige ideeën zijn er al. Nu deze ideeën nog matchen met het juiste kledingstuk. En dan... Nou  ja, dan speelt die tijd weer een rol hè.

Maar, zo langzamerhand zijn de eerste resultaten geboekt. Een rood, ongedragen blousje werd een zomerjurkje (zonder patroon), en twee longsleeves veranderden in een shirtje, patroon uit een ottobre (en lieten mijn moeder even flink schrikken toen zij voor mij een was ophing).

Het bewijsmateriaal:

Ik ben blij met de resultaten, en ben heel benieuwd naar jouw recykleer-ideeën en resultaten!

Vakantie vanuit huis - lekker naar de boer

Dit weekend houden wij een lang weekend 'vakantie vanuit eigen huis'. Om voor die paar dagen een huisje te huren of een tent op te zetten, vinden wij jammer van onze vrije tijd en ons geld. In onze omgeving zijn genoeg leuke dingen te doen, dus wij dachten, dit gaat lukken.

Gisteren genoten we van de dierentuin. We hadden het precies getroffen, de buitjes vielen precies toen wij in een overdekt gedeelte liepen. En de grootste regenbui barstte los toen wij net de auto bij huis parkeerden. Oftewel: wij hebben optimaal geprofiteerd van alle droge momenten van deze dag. Heerlijk!

Vandaag gingen wij lekker naar de boer. Dit weekend houden vele biologische boerderijen een open dag, en kun je dus gaan kijken op hun bedrijven. Een uitje wat ons op het lijf geschreven is. Wij worden hoe langer hoe enthousiaster voor biologisch eten en zo veel mogelijk gifvrij leven. En dat maakt dat wij ook graag in de 'keuken' willen kijken bij biologische boeren. Vandaag deden wij dat hier. We hebben lekker rondgekeken tussen schapen, runderen en paarden. Oudste dochter was erg toegewijd in het voeren van de runderen. Elk beest kreeg wat stro toegestopt. Nou ja, bijna elk beest, want die ene koe die haar omver had geduwd, die was uit de gratie en kon zijn lunch verder wel vergeten, als het aan haar lag.

Morgen zijn er nog diverse boerderijen die hun deuren open doen voor gasten, dus grijp je kans! Wij vonden dit een hele leuke ervaring, leerzaam voor ons en voor de kinderen.

Aardbeien-room-taart

Zeg nou zelf, ziet dit er niet heerlijk uit? Ik was meteen verkocht toen ik een foto van deze taart zag (ok, niet deze foto hoor) en besloot dat ik die moest gaan maken. Ik heb eerst maar eens het recept vertaald en omgerekend naar de maat springvorm die ik had. Helaas had ik niet goed gerekend, maar het was toch een heerlijke taart.

De basis van de taart is genoisebeslag (voor een vorm van 22-24 cm):

• 4 eieren
• 100 gram fijne tafelsuiker
• 1/4 theelepel zout
• 80 gram bloem
• 20 gram maïzena
• 50 gram boter

Scheid de eieren. Klop de eiwitten stijf en voeg beetje bij beetje de helft van de suiker toe. Klop in een andere kom de dooiers met de rest van de suiker en het zout tot een dikke bleke crème. Spatel de dooiermassa door het geklopte eiwit en spatel daarna de bloem en maizena er in gedeeltes doorheen. Klaar de boter en voeg deze als laatste toe.
Schep het beslag in een beboterde en bebloemde springvorm en bak 40 minuten in een voorverwarmde oven op 175 graden. Laat de cake ondersteboven op een taartrooster afkoelen.
Ik gebruikte een springvorm van 24 cm, en vond in het uiteindelijke resultaat de laag taart iets te dik.

Dan het recept voor de vulling, de juiste hoeveelheden voor een vorm van 24 cm:

• 500 gram aardbeien
• 3 blaadjes gelatine (komt overeen met 5 gram - dr. oetker - van een ander merk kan de hoeveelheid afwijken)
• 160 gram mascarpone
• 340 ml slagroom
• 140 gram suiker
• vanille-essence

Snijd de aardbeien in kleine blokjes, maar houd 10 aardbeien apart.
Week de gelatine, knijp hem uit, verwarm tot het is opgelost en laat het afkoelen. Klop de slagroom op en roer voorzichtig de gelatine erdoor.
Mix de mascarpone, suiker en essence met een ballonklopper. Voeg de slagroom gelatine-mix toe en mix weer. Meng de blokjes aardbeien door het roommengsel.

Snijd de cake in twee helften. Leg één helft weer in de springvorm. Snijd de overgebleven aardbeien door de helft en zet ze langs de rand van de springvorm. Vul de vorm met met room-aardbeienmengsel en zorg dat tussen de aardbeien aan de rand ook voldoende room zit. Leg de andere helft van de cake bovenop de taart. Laat de taart minimaal 5-6 uur opstijven in de koelkast.

Mijn inspiratie

Naar aanleiding van mijn berichtje over het aanpakken van de gang kreeg ik de vraag om mijn pvc-ideeën te delen. Met alle plezier, dus bij deze.

Ik vond deze opbergoplossing voor schoenen:

Het ziet er leuk uit, lijkt makkelijk te maken en goed bruikbaar. Hier vind je de Werkbeschrijving.

En toen kwam ik dit ook nog tegen:

Die von dik ook wel erg leuk, het is wel een hoop werk, lijkt me, maar ik wil hem even met jullie delen. Ik vond hem hier, maar de tutorial werkt niet meer. Ik denk dat als je de eerste hebt gemaakt, deze ook moet lukken met wat creativiteit. Dus ik daag je uit om een tutorial te schrijven als je deze maakt.

Ondertussen wordt er echt nog aan de gang gewerkt, maar zoals gezegd, ik wil geen foto's van half werk showen, dus nog even geduld!

Appeltaart...

...maar dan anders.

Ik vond op internet een recept voor appeltaart gebakken in appels. Dat zag er erg leuk uit, dus die heb ik gisteren gemaakt, omdat we vandaag een verjaardag te vieren hebben.

Voor twaalf van deze mooie appeltjes heb je nodig:

• 12 appels
• 50 gram suiker
• 3 theelepels kaneel
• 75 gram rozijnen
• water met een beetje citroensap

en voor het deeg:

• 75 gram bloem
• 65 gram boter
• 35 gram suiker

Meng de bloem, boter en suiker  en kneed het tot een mooi samenhangend deeg. Laat het afgedekt een half uur rusten op een koele plaats.

Laat de rozijnen wellen in warm water. Boor de appels uit met een appelboor en snijd aan de bovenkant een kapje eraf. Hol de appel uit met een meloenbolletjeslepel. Snijd eventueel aan de onderkant nog een stukje van de appel af om te zorgen dat hij goed blijft staan. Dompel de appel even onder in het citroenwater zodat hij niet te erg verkleurd.

Meng de stukjes appel, suiker, kaneel en rozijnen en schep het mengsel in de appels. Maak van het deeg kleine strookjes en leg deze als een vlechtwerk op de appels. Zet ze op een met bakpapier beklede ovenplaat en bak de appels 40 minuten op 160 graden in de oven.

 Nu kun je hele mooie, smakelijke miniappeltaartjes serveren! Eet en geniet!

31 days to an organized home

Op een engelstalige blog vond ik deze serie: 31 days to an organized home
Nou, een 'organized home' heb ik nog niet, en zou ik wel willen, dus ik ga mij door deze serie werken. Ik las dat de schrijver van die blog 5 kinderen heeft, en dan blijkbaar nog tijd heeft om zo'n serie op te zetten en uit te voeren. Petje af.

Hier lopen twee kleintjes rond, maar per dag zo'n punt afronden, dat gaat mij niet lukken. Daarom op mijn eigen tempo en eigen manier.
Dag één is haar inspiratie om dit te doen. Prima, die neem ik voor lief. Mijn inspiratie is heel simpel: ik wil gewoon een opgeruimd huis wat opgeruimd blijft (ja, dromen mag hè). Ik ben dus heel snel klaar met dag één, dus gauw door naar dag twee.

Bij dag twee lees ik: An organized coat closet. Laat ik die maar vertalen naar onze kapstok en als ik daar toch bezig ben, wil ik de hele gang meenemen. Dit projectje wordt dus ietsje uitvergroot, maar gelukkig heb ik kort geleden al een kastje geplaatst in de gang, dus er is al een hoop opbergruimte. Maar dat kastje verdient allang weer een opruimbeurt, dus dat is stap één op weg naar mijn Kom-er-gezellig-in-gang. En die wordt zo snel mogelijk uitgevoerd.

En dan staan nog de volgende stappen gepland:
Stap 2: opbergruimte voor schoenen - al een ideetje op het web gezien met pvc buizen, dat zag er leuk uit, nu de uitvoering nog
Stap 3: extra opbergruimte bij de kapstok - er cirkelen een paar ideeën in mijn hoofd: een mand, een plank... ik blijf nog even overwegen
Stap 4: die houd ik nog even geheim, werk in uitvoering! Dit vind ik zo'n gaaf idee, maar ik ben te perfectionistisch om met een half-fabricaat voor de dag te komen. Dus blijf lezen, dan zie je het over een poosje verschijnen!

Zomerjurk!

Het heerlijke zomerweer van dit pinksterweekend maakte bij mij de zomerjurkjes-kriebels los. Dus ik ben aan een jurk voor oudste dochter begonnen. De bovenste helft van een tuniekpatroon uit een Ottobre, de rok er zelf bij bedacht. Onderweg heb ik regelmatig gepast, maar nu hij op het haakje hangt, oogt hij wel erg breed...
Passen wilde ze niet meer toen hij af was, wie weet krijg ik haar morgen zo ver...

"Waar tijn juwwie?"

Vertaald naar ABN betekent dat zoveel als: "waar zijn we gebleven?". Elke keer als we een voorleesboek open slaan krijgen we deze vraag van peuter. Dus: tijd voor boekenleggers. Een lekker simpel knutselwerkje samen met een kleine meid (of jongen natuurlijk).

Nodig:

• leuk gekleurd papier
• papieren figuurtjes
• stiften of verf of ander kleurmateriaal
• lijm

Ik koos vrolijk gestreept scrapbookpapier, stiften in bijpassende kleuren en tekende zelf een paar vogels en hartjes op bijpassend effen papier (zelfs de placemat is passend, dat is niet uitgezocht hoor!). En dan: kleuren maar!

Peuter heeft heel veel plezier aan kleuren en meldt steeds enthousiast als er één klaar is. En dan komt de volgende stap, wat ze helemaal geweldig vond: plakken...

Zo gedaan, en het resultaat is vrolijk en functioneel!

Een nieuwe blog...

De zoveelste nieuwe blog in blog-land. Ik dacht dat er nog wel eentje bij kon, en dat dat dan maar die van mij moest zijn. Ja, denk je dan, die kan er natuurlijk nog wel bij, maar waarom zou ik hem komen lezen dan?

Omdat deze blog over onze handen gaat. Onze open handen, die geven en ontvangen.

Geven aan onze kinderen, om hen de wereld en het leven te laten ontdekken.
Vorm geven aan inspiratie, in allerlei projecten: in de keuken, achter de naaimachine, in de tuin.
Ontvangen van onze kinderen, zij geven ons veel plezier en soms een hele nieuwe kijk op de wereld.
Ontvangen van God, wij geloven dat wij alles ontvangen uit zijn geopende hand.

Wat je hier zult lezen is heel gevarieerd: creatieve projecten en projectjes, gedachten over opvoeding, plezier uit de natuur, smullen in de keuken, leuke activiteiten met de kinderen.

Kom, ga mee, geniet en ontvang wat wij via deze blog aan ieder ander mee willen geven!